dinsdag 5 augustus 2014

www.als-dan.com

'Als ik zo eens onverwacht een week vrij zou hebben, dan ga ik content zijn.'
'Want, dan, kan ik eens op mijn gemak, 5 boeken uitlezen, zonder dat iets moet'.
'Amai, als dàt gebeurt, dan ga ik genieten hoor.'
Deze uitspraken kraamde ik wekelijks uit, toen ik nog elke dag, samen met de massa, van 9 tot 5 naar 'den buro' ging.
Kent u ze? De 'als-dan'-uitspraken?
'Als ik dàt boek heb gelezen, dan ga ik het weten.'
'Als ik die cursus heb gevold, dan ga ik gelukkig zijn.'
'Als ik die mens heb gesproken, dan ga ik verder kunnen.'
'Als ik daar ben geweest, dan ga ik een beter zicht hebben.'
'Als ik 5 kilo minder weeg, dan ga ik mij goed voelen'.
'Als ik die handtas heb, dan ga ik blij zijn.'
'Als ik terug ben van, dan gaat het mij lukken.'
En zo nog wel 428 frases meer van dat kaliber.
Met als enigste uitkomst: 'It's not gonna happen'.
Yeps.
Want na die cursus, 'jamaareristochnogeenanderecursus, ook heel interessant'.
Want na dàt boek, 'jamaarindadanderboekstaaternogveelmeer, super boeiend.'
Want na dat paar schoenen, 'jamaardiegaannujuistniondermijnenieuweskinny.'
Et alors, we start over.
Tot we 80 zijn, en geen fok hebben ondernomen.
In mijn geval, tot we in de 2e helft van de 'thirty-something' zitten.
Ja, ik weet het, u schat mij pakken jonger. Thank god.

Vier jaar geleden begon ik pootje te baden in de wereld van de persoonlijke ontwikkeling.
Met als eerste grote 'slap in the face': mijn ego.
Niet zozeer in de zin van arrogantie, ook al was (is) dat zeker ook aanwezig.
Mijn ego als in 'het gezeik in mijn hoofd'.
De stem die altijd aan het praten is.
Altijd commentaar geeft.
Altijd aan het woord is.
Altijd moet beter weten.
Altijd kwaakt. Kwaakt. Kwaakt.
En neen, ik ben niet gek, u heeft die stem namelijk ook. Bummer hé.
Die van mij was bovendien heel luid en heel aanwezig. What did you expect?
En er was maar 1 manier om 'zip the lip' daarboven te krijgen: mediteren.
Dus ik ging op cursus Mindfullness. 'Als ik dàt had gedaan, dan zou het 'gekwaak' stoppen.
Na 8 weken was het 'check' op de to-do lijst.
Voila, dat kunnen we dan ook weeral, dacht ik zo.

Jaren gingen voorbij waar ik amper nog in kleermakerszit op een yogamat zat.
In stilte en met mijn ogen dicht.
Ik was namelijk al lang aan cursus/boek/whatever nummer 68 begonnen, in de 'als-dan'wereld.
Het pootje baden, was een goede duik in het water geworden.
Ik leerde veel.
Praatte met gelijkgestemden.
Hoorde mij en anderen vanalles uitkramen
Haantje de voorste op social media. 'Vind ik leuk's' tellend op Fak(c)ebook.
Een blog, veel geroep, veel zogezegde transformaties, veel nieuwe inzichten.
Amai, zie mij hier 'evolueren', vond ikzelf
Want, ja, 'dat ego' had ik toch efkes de mond gesnoerd.
Grote woorden over 'gedachten zijn krachten', 'manifesteren' en 'dankbaarheid'.
Belangrijke conversaties vol begrippen als 'passion' 'purpose' en 'intention'.
Wat was ik toch een 'bewuste mens'.
I was awake.
Goe gelachen.

En kijk, ik werd zelfs beloond met 'een Momentum'.
Een moment waardoor je leven volledig verandert:
Ik moest niet meer elke dag met de massa mee gaan werken.
Ik kreeg, op een gouden schoteltje, de mogelijkheid om al dat 'als-dan', zonder enige stress te doen.
A present from the Universe.
Ergo, ik ging ervoor.
Heel Vlaanderen rondgereden. Iedereen bezocht . Op elk terras gezeten.
Elke place to be heb ik gezien. Elke pop up heb ik bezichtigd. Elke hotspot gespot.
Glas 'aperol' in de hand, want wie-oh-wie drinkt er deze tijd nog cava?
Stan Smiths aan, want wie-oh-wie draagt in deze tijd nog gewone Adidassen?
Very happening, very look at me, very hipster.Very ego.
En ondertussen nog meer conversaties over 'de cadeau die mij was gegeven'.
De luxe om te kiezen, en te doen 'waar je hart van gaat zingen'.
Tussendoor surfte ik het geweldige World Wide Web af, met nog meer 'als-dan'.
Uren gingen voorbij, en 'owowow', wat was ik toch nuttig bezig geweest.
Mijn ego voelde zich interessanter dan ooit tevoren.
'Als ik genoeg met 'de buitenkant' bezig ben, dan kan ik de onrust aan de binnenkant negeren.'

Tot nu.
Tot dit boek.
Waarin de woorden 'vergeving', 'vertrouwen' en 'overgave' de rode draad vormen.
Dingen waar mijn kwaakstem van moet kotsen. Pardon my French.
Waar geen 'cursussen', 'boeken', 'blogs', en 'workshops' worden aangeraden.
Dingen waar mijn ego op kickt en zich nog gewichtiger door voelt.
Ik heb het gelezen met een air van 'Jesus, dat weet ik allemaal al wel hé'.
'Pfff, was met dat voor de kleuters van de bewuste wereld'.
Tot dit: 'Don't be a Spiritual Snob'. In dikke vette letters voor mijn neus.
Over een Momentum gesproken.

Hierdoor zit ik nu terug om mijn yogamat.
Met mijn ogen dicht.
Hier, in de logeerkamer van de casa.
Heel primitief, zonder altaartjes en attributen.
Back to basics, en allesbehalve hip of happening.
Omgekeerd evenredig met alle designer-spullen in mijn uitpuilende kasten.
In kleermakerszit, met mijn handen ineen gestrengeld.
En keer terug naar hem.
Vecht ik elke seconde dat ik daar zit tegen het geroep in mijn hoofd.
Dat mij liever terug voor mijn pc ziet surfende naar de laaste nieuwe trends.
Toch blijf ik  zitten, met heel veel moeite, en nog veel meer wilskracht.
'Want als ik had onthouden dat alles al in je zit, dan had ik hier nu niet zo gezeten.'




Tot vrijdag?

Cheers,
C.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten