vrijdag 25 januari 2013

De gustibus et de coloribus...

Terwijl mijn brein overuren klopte, bij het bedenken van een nieuw blogonderwerp,
kreeg ik het gewoon veur niet, in mijne schoot geworpen op Twitter.
Bedankt Siska Schoeters, hiervoor.
Nooit gedacht dat ik Siska Schoeters ooit zou bedanken.
Ja, ik weet ni, waar zou dat voor nodig zijn?
Sinds het Leugenpaleis is gestopt, ben ik StuBru-chick af.
En dat is al geruime tijd, om het eens proper te zeggen.
Ach, jullie wisten al lang dat ik eigenlijk een commerciële slet ben, hé.
Trouwens, it's Britney Bitch.

Anyway, het onderwerp van de dag: schoenen, en wanneer ze te dragen.
Nu ben ik de eerste om toe te geven dat elke plaats, zijn kledij kent.
Een avondfeest doe je in het 'sjiek' en de venten ook, als het efkes kan.
Moest u twijfelen: een jeans zit niet in die categorie.
Beter 'overdressed', dan deronder.
Ah, ja, en liefst ook stijlvol.
Te vaag?
OK.
Als u wilt weten, hoe het NIET moet: happy to help.
Gruwelijke. Styling. All. Over. The. Place.
Hoe is dat mogelijk, denk ik dan?
Die voetballers verdienen toch geld met bergen, zogezegd?
Kunnen die zich dan geen kleding-coach permitteren?
Of op z'n minst naar David -held van elke sjotter- Beckham kijken.
En als het efkes kan, ook naar die zijn eega?
Die 2 zijn el fashionkoppel du jour. Alokes.
Weeral bevestigd in Vlaanderen: money doesn't buy you class.

Goed gelachen wel, bij het zien van die foto's, heeft mijn dag goed gemaakt.
Jaaaa, zeg het maar: slecht karakter.
Ik weet het.

Bon, maar het ging over Uggs, en het feit dat je er enkel mee zou mogen gaan werken in de 'artistieke sector'.
Weeral goe gelachen.
Echt, mensen, ik lach wat af met dat internet.
Anyway, dat artikel heb ik dus al een hele week aan mijn, spreekwoordelijke, Ugg gelapt.
Sinds de sneeuwstorm, kom ik hier namelijk elke dag met bovenstaand schoeisel binnen getrippeld.
Tussen haakjes: trippelen kan je niet met zoiets, donderen is een beter woord.
Past ook beter bij mijn persoonlijkheid, ha.
Soit, voor mensen zoals ik, die er in slagen om op hun bakkes te gaan, terwijl ze even verderop, in de
gang naar het toilet wandelen, zijn er andere regels dan die van 'vacature'.
In tijden van oorlog en liefde EN sneeuw, is alles geoorloofd.
Voila.
Er is maar 1 soort schoen, die je nooit, maar dan ook nooit-jamais-never mag dragen: Crocs.

Af en toe komt de Jani Kazaltzis in mij naar boven.
Waar is die mens trouwens op Vijf?
Tijd dat die terug komt.
Samen met ons Astrid.
Die vandaag 30 wordt, by the way.
En een KEIgroot feest geeft, waar ik niet naartoe ga.
Tja. Is jammer.
Ik zou nochthans WEL een voorbeeld van goede styling geweest zijn.
Jaaaa, zeg het maar: stoefer.
Ik weet het.

Cheers,
C.

PS: Dag 12 van de detox en nog steeds 'zondenloos' bezig. Moest het iemand interesseren, natuurlijk.

woensdag 16 januari 2013

Xanax voor iedereen!

Laten we eens met een vraag beginnen, for a change:
Hoe komt het dat al die andere bloggers, elke DAG, iets te vertellen hebben?
Elke maand, ok, dat begrijp ik.
Elke week, mmm, dat wordt al wat moeilijker.
Maar elke dàg, komaan, hoe is dat mogelijk?

En plus, gooien die daar dan nog van die arty farty foto's bij, getrokken met de allernieuwste Nikon, supersonische lens incl.
Die haken, naaien, breien, koken, knutselen, bouwen, plakken en bricolleren, alsof het gene naam heeft.
Bakfiets hier, moestuin daar, kampeerweekend zus, kringloopwinkel zo, rommelmarkt ginder.                                          
Allemaal heel bewust, heel oprecht, heel sociaal gezind.

Schoon, iel schoon.
Alleen: ik krijg daar KEIveel stress van.
Want dagelijkse avonturen passeren niet bij mijn voordeur, hoor.
Wat moet ik begot vertellen?
Stress dus.
En als ne mens stress heeft, is het tijd voor Xanax.
Toch wel.

Haaaaaa, gotya! Neen, jong, ik pak geen pillen.
Niks van da, ik zeg dat alleen graag: 'Pakt u anders ne Xanax of 3? Wattenkte?'
Veel gebruikte uitspraak van mezelf.
Soit, dat neemt natuurlijk het probleem niet weg, hé.
En vooraleer jullie met suggesties komen aanhollen.
Neen, ik kan geen foto's trekken en ik heb ook geen fancy fototoestel.
Om u een idee te geven: het is mij tot op heden nog steeds niet gelukt, een deftige foto van Lily te trekken.
Het bewijs van de laatst, gepleegde poging, krijgt u er, gratis en voor niks bij.




Alé, dat beest ziet eruit alsof ze zo vlug mogelijk wilt gaan lopen.
Van mij, de allerslechtse fotograaf ter wereld.
Richting waar haar blik smachtend op gericht is, not me dus.
De schoonste hond op aarde, en dan zo'n mottige foto.
Verder, kan ik ook niet breien, haken, naaien, of andere bomma-cult-dingen.
Koken zit er wel in, maar doe ik niet graag.
Bricolleren beperkt zich tot 1 keer per jaar naar de Brico gaan, om een lamp te kopen.
Knutselen, plakken, knippen, kleuren: afwezig in mijn talentenpakket.
Van kamperen heb ik nooit het nut ingezien, ondanks Compostella.
Dan schiet er niet veel meer over om te vertellen, me dunkt.
 
Buiten het feit dat DC en mamaatje gaan verhuizen.
Waardoor 60 % van mijn kleren een nieuwe 'hangplaats' zoeken.
'Oekanda, Caroline, hebde gij zelf geen kleerkast ofwa?'
Toch wel, alleen is die te klein.
Ja, ik kan er ook niets aan doen, dat de kastenmakers van tegenwoordig, in een ander tijdperk leven.
Sommigen beweren dat het aan mijn overmatig koopgedrag ligt, maar dat zijn Liegebeesten .
Mij van zulks buitensporige habitus beschuldigen, I'm shocked.
Trouwens, efkes gefocust blijven, hé mensen.
'Houston, we have a solution nodig.'
Of de mamaatje moet ook een Xanaxke of 3 gaan pakken.
 
Ne kringloopwinkel zou dus een optie kunnen zijn.
Zelf beginnen, dan, hé.
Zo kunnen al die andere bloggers bij mij langs komen.
En heb ik weer iets om over te schrijven.
Dat zal vanaf dan naakt gebeuren, maar kom, dat zijn details, niet?
 
Moest u het zich afvragen, Lily kan ook, nog steeds, een Xanaxke gebruiken.
 


Cheers,
C

dinsdag 8 januari 2013

Over C's en andere clichés.

Een gelukkig 2013 toegewenst!
Moet kunnen, een week na de feiten, niet?

'En wat mag ik u wensen, Caroline?' 'Een goe lief, zeker, hahahaha!'
*geeuw*
Voor de onnozelaars op deze wereld: not funny, not funny at all. Bij deze dus.

En, als grote fan van alles waar een C in zit (cava, schoenen, collectie, discotheek, chagrijnig, cafe, champers, cavia, ecologisch, chips, cocktail, communicatie, Daniel Craig, Caroline, alé ge snapt het wel zeker), is daar ook 'cliché'.

Daarom doe ik elk jaar weer enthousiast mee aan het 'goede voornemens leugenpaleis'.
Als daar zijn, met stip terugkerend, al eeuwen aan een stuk:

- afvallen
- sporten
- verkeersregels respecteren, autogewijs
- gezond eten
- afvallen
- vriendelijk zijn tegen losers
- kredietkaart afschaffen
- afvallen
- 2 liter water per dag drinken
- vriendelijk zijn tegen losers
- afvallen
- op dansles gaan (Zoals die van 'So you think you can dance'. Sure.)
- sporten
- afvallen

Alé, you know the story, hé.
Na 1 week, ligt heel dat festival op zijn gat. You know the story weer, hé.
Duuuuuuuuuus, doen we dat juist hetzelfde voor 2013, alleen gaan we deze keer beginnen op 14/01.
Deze kleine verandering zorgt ervoor dat het slaagpercentage stijgt met 500 %.
Noem dit vanaf nu gerust, 'de regel van Rome'.
En zoals het een goede regel betaamt, is hier geen logische verklaring voor.

Binnen 6 dagen beginnen we er aan.
We = de Prinses en ik.
De Prinses is mijn supervriendin.
En we gaan elkaar 'battlen'. Zoals bij The Voice. Aflap. Yeah.
Alé, minder graaf dan:
Voor 4 weken gaan we AL onze slechte gewoontes buiten sjotten.
En omdat ik er altijd vlotjes over moet gaan, houdt dit voor mij in:

- voorbereiden op de 10 miles
- schrapping van: suiker-tv-vet-alcohol-gelduitgaves voor eigen plezier
- mediteren, dagelijks. Toch wel.
- sporten, dagelijks. Toch wel.
- voeden van de bewuste geest, dagelijks. Toch wel.

U begrijpt dan ook, na het lezen van dit lijstje dat 'vriendelijk zijn tegen losers' een brug te ver is.

Ik heb mij een detox-boek aangeschaft, een paar loopschoenen, en heel veel goede wil.
Vanaf maandag is mijn doel: het diploma tot Askeet halen.
Looking forward naar: strak in het pak, zuiver, gezond, verlicht, energetisch, aaaaaah.
En tot die dag, boef ik mijn eigen nog een ongeluk, en lig ik uren voor el television, kwestie van helemaal gedegouteerd te geraken.

Ah ja, 2012 is voorbij, laten we vooral in schoonheid en stijl afscheid nemen.

Cheers,
C.