zaterdag 11 juli 2015

plus

'Seg, maar genoeg over mij, hoe is het nu met jou?'
Zij en ik zaten op het terras van 'ons restaurant'.
Het was een warme avond, gevuld met glazen vol bubbels en woorden vol liefde.
U moet weten: zij en ik gaan al even mee.
Zij, de BFF van toen ik nog zeer bout en onzeker en wild en vechtend was.
En omdat het universum voor mij wat zeestormen in petto had, zijn er jaren zonder haar gepasseerd.
Maar, mijn levenstrein rijdt al een tijdje gezapig en zonder al te veel bochten verder.
Waarin haar plaats in eerste klasse weer bezet is.
Ook al is er een pauze geweest, het lijkt alsof ze nooit weg is geweest.
Laat ik ze hier de BFF+ noemen.
Omdat ze dat is, een enorme plus.

Zij was het, die deze vraag stelde.
Met de oprechtheid, waar ik zo van hou.
Met de focus op mij gericht.
Geen gsm waar op getokkeld moet worden.
Geen ogen die afdwalen.
Geen gefrul met vanalles en nog wat.
Geen gedachten die elders zitten.
Enkel een vraag, met daarachter een stilte, waaruit alleen maar pure interesse blijkt.
De 'plussen' in mijn leven kunnen dit, maar het is een 'min'derheid
***
In koor graag: 'ooooooh, dat is weer schoon geschreven.'
***
En ik ben altijd extra blij met zo'n uitzonderlijk moment.
Omdat ik weet dat de zeldzaamheid ervan het juist zo fijn maakt.
Omdat ik weet dat velen deze oprechtheid niet kennen.
Omdat ik weet dat deze BFF+ mij in haar hart heeft zitten.

Wat je dan krijgt, is mij, zonder grapjes, zonder opsmuk, zonder wedervraag.
Barefood Caroline, no hidden agendas, no entertainment.
'Met mij gaat het heel goed, schat'.
'Ik ben heel blij met mijn leven, heel blij met de mensen die daar in zitten.'
'Content met mijn sterk, gezond en fit lichaam'.
'Meer zelfs, ik denk dat er weer een plus one bij kan.'

*BAM*
*SHOCKER*

Ik verschoot zelf van mijn woorden.
Maar dat krijg je dan als de energie perfect is.

Sindsdien is er iets veranderd aan mij.
Vraag me niet wat, ik zou het niet weten.
Ik kan alleen zien dat er regelmatig manspersonen in mijn vizier wandelen en tegen mij aanbotsen.
En meer ga ik er ook niet over vertellen.
Meer valt er ook niet te vertellen.
Alleen, begin ik precies te wennen aan de idee van een extra plus.
Wat een enorm grote change of plans is.
Voor mij toch.


Ondertussen doe ik verder mijn ding, omringd met de plussen, die er zijn.
Want het belangrijkste van heel dit verhaal, is niet de mogelijke + in mijn leven.
Maar de BFF+, die zeker niet eventueel is.

A dash of excitement it is.
En dat op de vooravond van mijn 31ste levensjaar.
Por favor met z'n allen overmorgen dan ook:
***
Ja, ik ga dit blijven zeggen tot die mens effectief aan mijn deur heeft gestaan.
Tenzij ge hem te pakken krijgt, dan zwijg ik voorgoed.
U weet dus wat u te doen staat.
***


Cheers,
C