woensdag 16 juli 2014

Jetlag

Ondertussen ben ik al een paar dagen terug in het land.
Mij aan het aanpassen.
Niet dat ik in jetlag geloof, allemaal zever.
Fysiek ben je direct terug op je plooi.
Mentaal, dàt is een ander paar mouwen.
Mij terug adapteren aan het Vlaamsche, kneuterige bestaan, slaps me in the face.
Moet ik het nog zeggen?
Ja, het was daar geweldig. Een understatement van jewelste.
Want ook al was het zo vochtig als de pest in the City that never sleeps.
Ook al is hun soya-yoghurt niet te fretten.
Ook al droop het zweet van 's morgens tot 's avonds van mijn lijf.
Ook al is het daar druk.
Ook al is hun ecologische voetafdruk gigantisch.
En ook al is daar geen El Familia, laat staan een Lily.
Rewind. Asap. P-e-lease.

Over New York zijn boeken vol geschreven.
Niet evident dus om nog vernieuwend uit de hoek te komen.
Wat ik ook niet ga proberen.
Ik heb mijn hoofd gebroken over hoe ik dit in woorden kan gieten, zonder tekort te schieten.
Maar het zal niet lukken.
Ik weet zelfs niet waar te beginnen.
De lijst met topmomenten is ellenlang.
Mijn beste reis tot hiertoe.
Ik kan mij niet inbeelden dat ik ooit relaxer en gelukkiger op vakantie ben geweest.
Van het begin tot het einde was New York een perfect verhaal.
En wel hierom:

Mijn onbekommerdheid kwam weer naar boven.
Met kinderlijke verbazing keek ik naar de dingen en was onder de indruk.
Ik lachtte meer dan ik de afgelopen maanden heb gedaan en genoot van de frivoliteit.
Elke dag ging er wel iets van zoetigheid in, en desondanks viel ik 2 kilo af.
Ik kocht in de categorie S&S, schoenen en sjakossen, kwestie van de gigantische collectie, nog gigantischer te maken.
Liep met een hoedje rond, als was ik miss hype herself.
Om mijn miserabele kapsel te verbergen, dat met vochtigheid nog minder opties biedt dan anders.
Het maakte geen fok uit.
Ik liep soms geschminkt rond, soms ook niet. Beiden was no problem.
Liep op 'tallonnen', maar meestal op iets plat. It was all good.
Ik stapte en stapte en stapte.
Kreeg meermaals tranen in mijn ogen: hier, en hier, en hier, en hier.
Werd ten huwelijk gevraagd en verliefd. Jammer genoeg niet tegelijkertijd.
Zag bloedmooie vrouwen op stiletto's rondlopen.
En evenveel anderen, in zwarte stretch pants.
Niemand keek van het één op of van het andere.
Ik babbelde met dogwalkers en mijn hart groeide bij de overdosis hondenliefde die je daar vindt.
Er waren nannies met buggies. A lot.
Elke hond die ik tegenkwam werd goed verzorgd en graag gezien.
Er wordt duidelijk, eerlijk en to the point gecommuniceerd.
Mensen zijn vriendelijk, zonder meer.
Ik kreeg 'good karma' over mij, en 3u later een gratis smoothie. Zomaar.
De zin 'amai, dat is hier tof' werd dagelijks, meermaals uitgesproken.
Ons appartement lag midden in Harlem, maar geen moment voelde ik mij onveilig.
Mijn afro-amerikaanse medemens ontroerde mij bij zoveel hulpvaardigheid.
En door hun geloof en echtheid.
Ik ken vele 'spirituelen' en hoorde al evenveel 'loze woorden' uit hun monden komen.
Maar wat ik die zondag, daar heb mogen aanschouwen, is van het hoogste inspirerende niveau, ever.
En toch zo eenvoudig. Een les voor iedereen met een te groot ego, en te weinig respect.
Mijn haren gingen omhoog staan bij het horen van hun koor, dat niets is, in vergelijking met de 'gospel' waar ze ons mee rond de oren kletsen. Queen B mag haar koffers pakken daar.
Laat jullie niets wijsmaken: cultuur hebben ze wel degelijk, die Amerikanos.
Kunst ook. Architectuur zeker en vast. Geschiedenis in overvloed.
Hun nieuwe WTC site, met een nog grotere toren dan voor de gruwel. Een teken van 'culot' en ballen.
Een dikke middenvinger in het gezicht van iedereen die denkt dat ze klein te krijgen zijn.
Een organisatie en structuur om 'u' tegen te zeggen en dat alles met een vriendelijkheid waar onze staat nog iets van kan leren.
'Please', 'thank you' en 'you are welcome', worden gebruikt door iedereen. Ook door zij in een ambt.
En plus zaten we in een apartement dat top was.
Met als eigenares een vrouw, die 4 asielhonden had geadopteerd. Kan het beter?
Ik heb vegan gegeten, alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
En ik ben oprecht dankbaar dat zij mij daarin gewoon heeft gevolgd.
Gezond is daar normaal, vegetarisch ook, waar ik hier een 'alien' ben.
Ik werd aangesproken in winkels met 'honey' 'love' 'doll' en 'm'am'. Ik ben er nog altijd niet uit wat ik het leukste vind.
De Amerikanos hun patriotisme is bewonderenswaardig. Daar valt onze 'tous ensembles' bleek bij af.
Hun volkslied, dat we op de 4e te horen kregen, zingt elke fiere burger mee.
Succes wordt aangemoedigd en gegund.
We zagen Plopsaland voor gevorden en gierden ons kapot.
Mannen met manchetten lopen rond alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
We waren hipsters, hier, en hier, en hier, en hier.
Niemand kijkt raar, en respect krijg je overal.
Mijn ID werd gevraagd toen ik een cocktail bestelde en die mens meende het serieus. Ik heb hem onmiddellijk gebombardeerd tot mijn nieuwe beste vriend.

Hierom dus, en nog zoveel meer.

I heart New York. Meer kan ik er niet over zeggen.
Deze stad bracht het beste in mij naar boven.
The Big Apple en ik, is Big Love.

Ik weet nu al, dat mijn jetlag een pak langer in mijn kleren zal blijven zitten dan anders.


Cheers,
C.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten