donderdag 18 juli 2013

Till death do us?

De afgelopen weken heb ik de volgende 3 vragen in een recordtempo gesteld gekregen:

1. Seg, wat is dat met de Prinses? Naar Canada begot? Oekomta?
2. Oeoutzedegageworde?
3. Ewel, wadisda me Astridendenjooooon? Dadadenigedagteeeee.

Dus, omdat ik niet van 'in herhaling vallen' hou en omdat ik geen goesting meer heb om een ander zijn verhaal te doen, mijn antwoorden:

1. Vraag het haar zelf. Volgende week komt ze terug. Thank God! Trouwens, en als ge ze niet kent, gadedadooknooitbegrijpe. Bottom line: let it go.
2. 27 for crying out loud. En neen, ik ga dat niet bewijzen.
3. Sinds wanneer loop ik La Bryan haar deur plat? Sinds wanneer ben ik 'Astrid-kenner du jour' geworden? Sinds wanneer is dat mijn BFF, die mij al haar geheimen vertelt? Sinds wanneer ben ik 'de überfan'?

Ik wéét niet wat daar in LA is gebeurd.
Net zoals 99% van de bevolking dat niet weet.
Het geneut daarrond is mij dan ook een raadsel.
Ja, natuurlijk was ik efkes 'in shock' toen ik dat hoorde.
Maar dat zou ik evengoed geweest zijn als Vic en Becks hun scheiding zouden aankondigen, of Barack en Michelle of Kate en Wills.
Allemaal duo's, die volgens de meerderheid van de publieke opinie, échte koppels zijn.
Oprecht gelukkig, blij met mekaar, partners in crime.
Zoals de sprookjes met een 'er was eens' als begin en een 'ze leefden nog lang en gelukkig' als einde.
Als kind al krijgen we het met de paplepel ingegoten, this is what you'll want:
partnertje-trouwtje-huisje-tuintje-boompje-kindje-autootje-kindje-groter huisje.

Nu ga ik niet flauw doen, en hier ineens het geëmancipeerd vrouwmens uithangen.
Ik heb ook gehoopt dat ik ooit door DC naar een altaar zou geleid worden.
Ielegans in het wit, Vera Wang of course, enorme Tiffanys aan de vinger, Manolo aan de voet.
Ergens in het zuiden van Frankrijk, en petit comité, very cosy, very stylish.
Lily met een grote strik, dat beest zou gewoon de show stelen.
In een mini-kerk (zonder God-shit weliswaar), eindelijk 'van 't straat'.
Daarvoor alleen al geeft den Debiel er een feest bovenop.
En natuurlijk, hoe kan het ook anders, 'tot de dood ons scheidt.'
Aaaaaaaah....

'Que'??
'Come again'??
'Tot 'watte' ons scheidt'??
Euhm, dàt vind ik nu toch precies een beetje te veel van het goede, niet?
Wees nu eens eerlijk, wie oh wie, kan zoiets oprecht BELOVEN?
Kom, jongens, efkes serieus.
Ik weet amper hoe mijn volgende week eruit gaat zien.
Laat staan mijn leven binnen 10, 20, 30 jaar.
Trouwens, hoe 'paranormaal' je ook mag zijn: nobody knows.

Als ik nog maar kijk naar de afgelopen 5 jaar.
Man, ik ben veranderd gelijk zot.
No way, zou ik nu nog samen kunnen zijn met de kerel, die toen in mijn leven was.
People change, zo simpel is dat.
En als je geluk hebt, blijf je samen in dezelfde richting veranderen.
Maar anders, tja, dan ben je met 'tot de dood ons scheidt' dik, dik, dik gesjareld.

Misschien moeten we allemaal eens proberen gelukkig te zijn 'op ons eigen'.
En niet al die verantwoordelijkheid bij een ander te leggen.
Al dat gezoek naar je 'betere helft'. Tjiezes.
Wees gewoon al eens 'heel' ipv 'half'.
Maar vooral, wijs niet zo, als een ander z'n huwelijk op de klippen loopt.
Ik heb maar 1 hand nodig om de 'huisjes weltevree' in mijn omgeving te tellen.
Met de rest zou ik niet willen ruilen. Al geven ze er mij een Chanel-sjakos bovenop.
Astrid en John zijn dus zeker geen uitzondering.
Was hun huwelijk opgezet spel?
Ik denk het niet, maar moest het zo zijn: none of my fokking business.
Heeft zij een ander, of hij?
Weeral, mijn zaken niet.
Hopelijk hebben al de 'steenwerpers', die gratuit hun commentaar rondspuien, het thuis allemaal wel onder controle.
Loopt hun echtverbintenis zoals de sprookjes ons hebben geleerd.
Zonder bospoepers, passieloosheid, apathie, en leugens.
Ik wens het hun toe.
De realiteit spreekt hen tegen.

En wie weet zet ik de stap ook nog wel eens.
Maar daar zal ik dan wel iets anders ten berde brengen:
'Ik beloof je dat ik mijn alleruiterste best zal doen, but don't shoot me, moest het niet marcheren.'
Dat gaat nu eenmaal beter passen, bij mij en mijn trouwkleed, Vera Wang of course.

Cheers,
C.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten