maandag 25 maart 2013

Nag, nag, nag.

Wat is al dat gezaag toch over het weer?
Ja, het is koud.
Ja, de winter heeft lang genoeg geduurd.
Ja, al die sneeuw is er vlotjes over.
Ja, vorig jaar, deze tijd was het een pak warmer.
Ja.
What are you gonna do about it?
Niets.
Ewel, hou dan allemaal uw mond dicht, en stop met mekkeren.
Als je zon wil, GA dan naar de zon.
Zo hoef ik niet meer te luisteren naar al dat geklaag.
Bovendien zal Zaventem nu vrijdag weer worden bestormd door een 'record aantal Belgen'.
Richting warmte en/of sneeuw.
Dus: zip it, for once and for all.
En als je het écht niet meer kan uithouden: verhuis dan gewoon.
Meer plaats voor mij en anderen, die zonder klaagmuur door het leven wandelen.
Naar het schijnt is het tegenwoordig wel leuk vertoeven in Cyprus.
Wattenkte?

Trouwens, hoe zou je zelf reageren, als je al jaaaaaren een dikke middelvinger opgestoken krijgt?
Als er al zo lang geen rekening met jou wordt gehouden?
Dan ga je rebelleren, toch?
Wel, dat doet Moeder Natuur nu.
Al dat gejank, laat het aub voor wat het is, want dit is onze eigen, dikke, grote schuld.
We moeten allemaal persé een eigen auto hebben.
We willen allemaal, putteke winter, mango's kunnen eten.
We vliegen allemaal zo graag de wereld rond, als ontdekkingsreizigers.
We gooien zo graag bomen om, zodat we allemaal onze eigen villa kunnen neerpoten.
We lopen allemaal heel graag rond in chemisch, gemaakte spullen.
We spuiten vanalles de lucht in, dat daar niet hoort.
Wel, dan moeten we ook allemaal niet verschieten, en grote ogen opzetten, als bepaalde fenomenen zich beginnen te verweren.
Voila.
You can't have your cake and eat it too.

Ik zie er het positieve van in, hoor:
Langer met dikke panties rondlopen, ergo benen kunnen tonen.
Nog in de verste verte geen mug te bespeuren.
Wassen auto is niet meer aan de orde.
'Bikini klaar maken' ook niet.
De kerstboom kan gewoon blijven staan.
Zomercollectie kan genegeerd worden, waardoor de bankrekening stijgt.
Geen zweetplekken, nergens, nooit.

En, er zijn ergere dingen, geef nu toe.
Zoals mijne showgsm, die ik dit weekend heb laten vallen.
*
Trouwens, waarom wordt het woord 'gsm' niet meer gebruikt?
Tegenwoordig zeg je 'smartphone' of 'mijn Iphone' of 'mijn Blackberry'.
Ik zeg dus 'showtelefoon'. Omdat het dat ook is.
No offence hoor, maar niemand heeft dat eigenlijk écht no-dig.
Als in 'levensbelangrijk'.
*
Bon, dat vallen op zich, is geen unicum, voor mij.
Ik bescherm mijn fragiele spullen dan ook grondig, uit voorzorg. Of het is kapot in no time.
Natuurlijk heeft deze keer, het scherm, de grond als eerste geraakt.
Het geluid voorspelde al niet veel goeds.
Het oprapen bevestigde dit: barsten, everywhere.
En neen, ik ben niet asap naar de winkel gespurt voor een nieuwe.
Alles werkt nog, dus waarom zou ik.
Esthetisch is het geen zicht, maar ja, dat ben ik soms ook niet.
No prob dus.
Het is nu wel duidelijk dat mijn electronica en ik, in 'een moeilijke fase' zitten.
Eerst begaf de laptop het, vandaar ook de langere stilte hier.
Ik hou mijn hart al vast voor het volgende.

Maar, om toch nog even terug te komen op het onderwerp du jour.
Neem het van mij aan, binnen 2 maanden loopt iedereen te zuchten als het ineens 32 graden is.
Wordt er naar Daikin gespurt om airco in het ganse huis te laten installeren.
Vallen de bejaarden neer.
Puffen we bij elke gezette stap.
En maar urmen.

Conclusie: het is ook nooit goed.

Maar, niet getreurd, we zijn gezond.
En, er is een nieuwe paus, die nog steeds hele bevolkingsgroepen stigmatiseerd.
En, ze schieten nog steeds, na al die maanden, de pannen van het dak in Syrië.
En, er worden meer pillen geslikt dan ooit tevoren.
En, de paaseieren zullen in ieder geval niet smelten dit jaar!

Cheers,
C.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten