dinsdag 5 februari 2013

'Krank'zinnig

En toen werd ineens de stekker eruit getrokken.
Ik had een minuut daarvoor nog liggen roepen: 'Ik, hé, ik word nooit ziek. Nooit.'
Daarbij nog net niet aan het rollen met mijn bicepsen, als deed ik mee in een foute bodybuilding wedstrijd.
Ja, hoogmoed komt voor de val.
Al is dat hier misschien wat misplaatst.
Toch, gevallen ben ik. Figuurlijk.
In mijn bed, verscholen in mijn donkere slaapkamer, alle rolluiken naar beneden.
4 dagen lang.
Moest ik buren hebben, die er een traan om zouden laten: child focus was verwittigd geweest.
Die dan niet waren gekomen, omdat ik geen kind meer ben. Naar het schijnt, hé.
No can do.

Et voila: griep, zoals ze zeggen.
Pijn.
Nog een geluk dat slapen één van mijn favo bezigheden is of ik had nog harder afgezien.
Efkes zot gedaan, bibi hier.

En ziek voor mij, is ook ellendig en beroerd over heel de lijn.
Niet: 'kuch, kuch, ooooh, ik ben precies wat verkouden'.
Niet: 'ik heb een koppijntje'
Niet: 'oh, is dat nu buikpijn of heb ik gewoon te veel gegeten?'
Niet: 'amai, ik heb mijne pink gestoten'.
Niet: 'ziek dat ik ben, echt. Maar natuurlijk ga ik mee naar de Shopping, kei tof.'
Niet: 'ik ben wa mottig, ja, echt niet goed. Straks apéroke?'

Voor mij geen telefoons, tv, eten, boeken, Facebook, Twitter, whatever.
Geen gekerm en geklaag bij vrienden.
Ik verdwijn, zoals in 'Without a trace'.

Dat zijn dus de dagen, dat ik God de Vader dank voor de afwezigheid van een man in mijn woonst.
Ik BEN niet alleen krank, ik ZIE er ook krank uit.
Aan half werk doe ik namelijk niet mee.
Not my most pretty side, neemt u dat gewoon maar van mij aan.
Er is een reden waarom ik mij dan verschuil.
Hierdoor heb ik een afspraak bij de kapper moeten annuleren.
Wat te belachelijk voor woorden is.
Eigenlijk, feitenlijk, zou ik gewoon een inwonende kapper moeten hebben.
Zoals in 'elke dag'.
A bad hairday is voor mij namelijk een wederkerend event.
Tijdens mijn griepsprookje werd dit een 'run, Forest, run' hairday.
Ne mens leert daar mee leven hoor.
Ge moet daar dus niet te hard mee inzitten.

Soit, ik heb het proces ondergaan.
En op dag 4 ongegeneerd heel het eerste seizoen van Modern Family bekeken.
Hilarisch.
Over de plas weten ze begot goed hoe ze mij aan het lachen kunnen krijgen.
Maar daar entertain ik u een andere keer wel mee.

Ondertussen zijn we weer ready to rrrrrrumble.
En voel ik mij als Queen Bey tijdens de Super Bowl.
In mijn fantasie, althans, knipoog.

Trouwens, nog een voordeel: minus fünf kilos.
Detox + griep: best combi ever.
Hoe 'krank'zinnig is dat wel ni?

Cheers,
C.

1 opmerking:

  1. "Ik zal je krijgen, en als ik je heb... dan kluister ik je aan je bed. Dan zal ik diep in je dringen en je laten zweten, beven en sidderen!" sprak De Griep.
    Typisch klassiek winterverhaal, ietwat slecht geschreven, maar op 2 lijnen toch een lekkere mindfuck, als spreek ik voor mezelf.

    Over mindfuck gesproken: nog steeds aan de detox-battle?
    Who's winning?

    Cheerio!

    M




    BeantwoordenVerwijderen