Vervanging voor JR?

Want ik heb natuurlijk nog nooit verteld, waarom mijn blog 'alle wegen leiden naar Rome' als naam heeft gekregen. Mes excuses.

Maar ja, voor mij is dat KEIlogisch, want mijn achternaam is al heel mijn leven 'zoals de stad', gelijk ons mama het altijd zo schoon zegt.

 

En omdat we elkaar nu al even kennen, wordt het misschien wel eens tijd om heel de clan voor te stellen. Groot is die niet, dus lang gaat dat niet duren.

Alles begint bij mijn ouders: mamaatje en DC.

Ja, mama en papa, was te saai voor ons gezin. Kwestie van altijd op te vallen.

Bon, mamaatje, is redelijk duidelijk, hé. De mutti of moederke.

Martha Stewart verbleekt bij haar. Om maar te zeggen.

 

En DC, de papa, staat voor Daddie Cool. Deze titel heeft hij zichzelf gegeven.

Because he's worth it. (U mag hier gerust de nodige George Clooney-allures bij fantaseren.)

Soms, zeg ik 'vaderke' tegen hem, als ik iets gedaan wil krijgen. Zelf heeft hij dat alleen nog niet door. Bij deze kan ik die truc, vanaf nu, in mijn, spreekwoordelijke, 'piep' steken.

 

Dan komt daar 'den Debiel', oftwel mijn broer.

Vier jaar ouder dan mezelf, maar zoals hij het zelf zegt: nog steeds begeerd door menig vrouwen.

Door hem nu uit de anonimiteit te halen, riskeer ik mijn leven, weliswaar.

Hij noemt mij liefkozend 'überdebiel', kwestie van mij telkens weer te overtreffen.

En zijn vrienden kennen mij als 'de klein'.

Precies alsof dat zo is. 1 meter 68 is wel ni klein zenne.

Tjiezes.

Laat u niet misleiden: hij en ik dat is as strong as beton.

Ook al staat hij bekend om de uitspraken: 'Wat een gat, ik wou ni dak het had'.

En dat tijdens mijn puberjaren.

U begint al begrip te krijgen, voor al die jaren therapie, niet?

 

Den Debiel is al efkes getrouwd, met Het Schoonzusje.

Hoe ze dat al zo lang volhoudt, is een raadsel, maar alé.

Waarschijnlijk door de 2 prachtige kinderen, die er ondertussen zijn bijgekomen:

God en Godin, dus. Duidelijker kan ik niet zijn.

 

Om het plaatje compleet te hebben, voegt u de bruine Labrador-schelmin er nog aan toe: Lily.

God en Godin durven wel eens twijfelen aan haar 'hondsheid', en zeggen ook wel: de eekhoorn. Vreemden zullen eerder gaan voor 'ADHD-wezen'.

Shame. On. Them.

 

Voila, dat zijn mijn 'bloedbanden'.

 

Maar natuurlijk zijn er nog heel veel 'liefdesbanden', die eigenlijk ook familie zijn, in mijn Peperkoekenhartje, toch.

The Best Friends Ever.

Ooooooooh, KEIlief van mij, hé. 

Hen allemaal opnoemen, is overbodig, they know.

En jullie leren ze nog wel kennen, zemozekerst.

 

Voila, zo hebben jullie een idee van mijn kleine leefwereld.

Juist, saai, boooooooring.

Niks nieuw samengestelde gezinnen, niks stiefzusjes (toch voor zover ik weet niet), niks ambrassen, niks ontervingen (weeral, toch voor zover ik weet niet), niks Dallas.

Tot mijn grote spijt.

Want nu JR niet meer is, zou DC niet misstaan, toch?

 

Cheers,

C.