maandag 19 november 2012

Ode aan A.

En nu denken jullie allemaal dat ik, als nummer 785230 in de rij, mijn visie ga geven over BDW, aka de nieuwe burgemeester van Antwerpen.
Ewel, neen, dus.
Volgens mij zijn er al genoeg woorden verspild aan de verkiezingen, en zeker aan het 'verkleuteren' van alle mensen, die op die man hebben durven stemmen.
Moesten jullie mij van enig favoritisme verdenken: ik woon in Edegem, en heb niets in de Antwerpse pap te brokken gehad.
Daarbij, ik sta niet gekend om mijn Grote Mening. Ik laat dat aan andere mierenpiepers over.

Waar staat de eerste letter van ons alfabet dan wel voor?
Ik zal een beetje helpen met ne foto.

Komt deze dame u bekend voor? Ik dacht het al wel.

Ik ben fan, ik geef het toe, zonder enige schroom, zonder rode kaken.
Blijkbaar mag dat niet, volgens de Hoge Raad van het Culturele Goed, want Astrid Bryan, valt volgens hen, aka dezelfde mierenpiepers als hierboven, onder de noemer 'Brood voor het Plebs'. Minderwaardig. Commercieel. Ordinair. Inferieur. Slecht.

En als er belerende vingers worden boven gehaald, komt mijn haar op alle plaatsen omhoog. (En dat is geen schoon zicht, u mag dat van mij gewoon aannemen.)
Zeker als ik in de Morgen lees hoe, Marc Didden, aka onbekende filmregisseur met obesitas, deze vrouw met de grond gelijk maakt. For. No. Reason.
Grappig toch, dat juist die gazet, het woord 'allochtoon' een tijdje geleden uit zijn woordenboek schrapte, wegens niet verdraagzaam genoeg, en nog veel andere woorden, zoals stigmatiserend, die ik als Plebs natuurlijk niet begrijp.
En niet alleen hij gaat er met de botte bijl tegenaan, op alle internetfora zijn er genoeg aanhangers van het 'anti-Astrid'-regime. Die, zonder de dame in kwestie te kennen, haar veroordelen tot de coulissen van een beschutte werkplaats.
Gelukkig zijn al deze Nobelwinnaars van de literatuur, zich er niet van bewust dat gal spuwen mèt schrijffouten not done is.
Onlangs keek ik naar de Kruitfabriek, waar zowel Sofie Lemaire, aka de nimf met lsd-ogen van Woestijnvis, als Stef Wijnants, aka sportjournalistje van de VRT, het wel nodig vonden, om Mss. Bryan, daar aanwezig, denigrerend en arrogant toe te spreken.
Ze waren waarschijnlijk even vergeten, dat Astridje, op haar eentje, meer kijkcijfers haalt, op Vijf, dan S en S met hun beide programma's samen.

Trouwens, wat is het probleem eigenlijk? Waarom zoveel gekwek? Omdat ze bloedmooi is? Omdat ze te grappig is? Omdat ze gelukkig getrouwd is? Omdat ze geldzorgenvrij is? Omdat ze zich amuseert? Omdat ze geen Grote Mening verkondigt ? Omdat ze elke dag met haar gat in de zon kan liggen? Omdat ze eet, zonder putten te kweken en grammen aan te komen? Omdat hare vent, haar overduidelijk graag ziet en omgekeerd? Omdat ze haar succes omzet buiten het scherm? Omdat WAT eigenlijk?
Waarschijnlijk steekt haar 'all in-pakket', al die haatdragers de ogen uit en moeten zij het thuis stellen met een overjarige papzak, die 's avonds naast hun eigen uitgelebberde lijf met de zak chips, in de zetel ploft.
Lichtjaren verwijderd van het Pimp Out Levendje van Astrid Bryan.

Maar, jiha, jiha, ho!
De 'fanclub' telt meer leden, damn sure.
Waaronder ik mezelf dus zeker reken. Niet dat ik haar boek heb gekocht, laat staan 2u heb aangeschoven op de boekenbeurs. Noch haar schoenen, nagellak en kledij zijn in mijn bezit. Ook haar Fabolous Verjaardagsfeestje ga ik laten passeren. Zo'n fan ben ik niet, no offense.

Ik ben de fan, die op vrijdagavond voor het scherm zit, en plezier heeft met haar fratsen.
Ik ben de fan, die zich een ongeluk lacht met haar uitspraken.
Ik ben de fan, die danig onder de indruk is, van haar uithoudingsvermogen rond te wandelen op Louboutins.
Ik ben de fan, die haar eigenlijk heel graag eens op café zou willen tegen komen.
Ik ben de fan, die kwijlt bij het zien van haar dressing.
Ik ben de fan, die wou dat ze ongeneerd evenveel calorieën als zij kon binnenspelen. Zonder extra buikrol te kweken, weliswaar.
Ik ben de fan, die hoopt ooit ne vent te vinden, die op dezelfde manier naar mij  kijkt, als den John naar Astrid.
Ik ben de fan, die haar gaat missen, de komende vrijdagen.

Behoor ik daarom tot het Plebs?
So be it.
De Hoge Raad van het Culturele Goed zal mij vegi-worst, wezen.
Dat ons Astridje maar snel terug komt.

Ah ja, ik ben dus terug van Bali, moesten jullie het nog niet doorhebben.
En moest u er nog aan twijfelen: it was AMAZING!

Cheers,
C.

5 opmerkingen:

  1. de eerste keer dat ik je blog lees, ik ben fan! :-) Leuke post, vlotjes geschreven, i like! i follow you http://thestyleavenue.blogspot.be/

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ook wel een paar schrijffoutjes in uw tekst, mevrouw.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Speciaal erin gezet voor mierenpiepers zoals jij. Blijven lachen, hé!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Astrid Maria Maurice Nueyns-Bryan...
    Niet onaangenaam voor het oog, lekker 'Antwaarps gebekt', ... Blond zou haar zeker niet misstaan.
    Of hoe het vroeger wel eens spreekwoordelijk werd naar voren werd gebracht tijdens een potje 'yammen': "Daar kan ik het wel op kunnen!"
    Kunnen is één ding, mogen is een ander... ik weet het!

    Magnum PI likes!

    BeantwoordenVerwijderen