Voor hoe lang?
Ik zou het niet weten.
Wat ik wel weet, is dat ik morgen terugvlieg naar de stad, waar ik mijn hart heb laten liggen.
En zonder hart, kan je niet leven.
Althans toch niet ten volle.
Dus ik ga weer naar New York.
Want, frankly my dear, op dit moment, vind ik het hier in België maar niets.
Het boeit me maar matig.
Mensen zijn blijkbaar liever met zichzelf bezig.
Dus ga ik hetzelfde doen.
Met de volgende woorden voor Lily, die (nog) niet meereist:
En voor iedereen, die soms, net zoals ik, nood heeft aan een 'Christopher Robin' naast zich.
Cheers,
C.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten