Disordered.

Ontregeld.
Ja, dat krijg je dan, hé.
Met zo'n week waar er een verlofdag op donderdag valt, et voila, de boel is hier om zeep.
Mijn structuur klopt niet meer.
U weet ondertussen toch wel dat ik een halve dwangneuroot ben, me dunkt.
En, neem het van mij aan: het gaat er binnenkort niet op beteren.
Daarover een volgende keer meer.
Dan gaan we nog eens serieus 'klappen'.
Maar dat staat niet vandaag op de planning.

En ja, ik weet dat die 1ste mei al lang gepasseerd is.
Zo blijkt maar hoe 'grellig' hard ik moest herstellen van mijn structuurbreuk.
Ik laat gemakkelijkshavle even achterwege, dat mijn leven ondertussen ook rare bochten vormt.
Waardoor vorige week totaal dooreengeklutst is gepasseerd.
Maar kom, daar hadden we het niet over, hé.
We gingen het gezellig houden.

Trouwens, wat was er zo speciaal aan afgelopen maandag?
Heb ik weer iets gemist?
Ben ik vernoemd op het nieuws ofzo?
Zijn ze mij op het spoor, zonder dat ik het weet?
Liggen de paparazi hier voor de casa te wachten tot Lily en ik, charming as ever, buiten stappen?
Wie-o-wie heeft deze blog 'gelekt'?
Op 5 mei vertoont mijn bloggrafiek namelijk een stijging, alsof ik op de cover van de TvStory stond.
Nu weet ik dat jullie talrijker en talrijker ten leestoneel verschijnen, maar met zoveel, amaikes.
Het ego heeft haar shot sterallures weer gehad.
Natuurlijk kan het ook zijn, dat Het Mamaatje iemand in Hong Kong heeft betaald.
Zoals met Natalia in den tijd.
Soit, zij die op mijn vragen kunnen antwoorden: shoot.

Anyway, ik heb weer een paar sweet days in mijn memory-book mogen plakken.
Met daarin een nieuwe kalverliefde.
Jawel, stop de persen, aandacht, aandacht: het is (weer) zover.
Mijn toekomstige echtgenoot is gespot.
Vermits hij ineens, plotsklap, alookes, het in zijn hoofd heeft gehaald om zich te verloven.
Juist ja, als in: tot de dood ons scheidt. 'What else?', m'n gat ja.
Hoogverraad, noem ik dat.
En op de koop toe, bleek dat hij en zij nog steeds samenhokken en in elkaars ogen staren.
Dubbel hoogverraad, noemen ze dat.
Bovendien, gaan deze 2 aan kinderen beginnen. KINDEREN!
Daar hebben ze zelfs geen woord voor.
Actie hier dus: een nieuwe man vinden, letterlijk, want figuurlijk vind ik een Nieuwe Man maar niets.
Om mijn gebroken hart te lijmen.
Hij bracht soelaas.
Beste. Concert. Evaaaaaaa.

Natuurlijk moesten de hoogintelectuelen van de Standaard en de Morgen zich weer laten kennen door de man af te breken al was het een prefab gehaktbal van Mora.
Enkel als Jef Neve, Mauro of Triggerfinger een scheet laten, vinden zij dat cultuur hoogwaardig genoeg, we know.
Een man die zijn concert kan laten beginnen met een staande ovatie, is een loser 1e klasse, volgens de Hoge Heerschappen.
Het feit dat hij een show geeft van 2u + in een uitverkocht Sportpaleis en dit wereldwijd herhaalt, elke dag, is natuurlijk dé eigenschap van een prutser.
Ja zeker, Oh Heilige Graal Journalistenfokkers.
In smoking van Tom Ford zingt, dans, muciseert, grapt, en entertaint hij als geen ander.
Ik zou de voltallige, uitgezakte en shagrollende redactie van beide gazetten dat eens willen zien doen. Al was het maar voor 5 minuten.
Er zou niet veel meer van overschieten. Wat ineens dàt probleem ook van de baan zou helpen.
Over een understatement gesproken.
Anyway.
Dat de man getrouwd is met haar, verloochen ik.
Bunny en ik keken ernaar en vielen allebei (bijna toch) in katzwijm.

Wat gebeurde er nog...
Ik zag haar en we taterden en taterden en taterden. Voorsmaak NY: check.
Ik kwam bij het allerallerallerallerallerallerallerleuktse koppel dat ik ken binnen voor een brunch.
En stapte daar 12u later weer buiten. Ik moet er u geen tekeningske bij maken zeker.
Het Mamaatje verjaarde, en dat vierde de voltallige El Familia.
Den Debiel testte zichzelf al even met een kwart triatlon.
Dat deed hij als een beest, wat al veel belooft voor 21 juni.
Het Mamaatje en ik gingen supporteren en deden dat ook als een stel uitgelaten 'beestinnen'.
Ze gaan daar in Luxemburg niet weten wat ze horen.

Ondertussen gesel ik hier een paar katjes.
Maar zoals ik de vorige keer schreef: de timing is perfect.
Daarover de volgende keer meer.

Ik laat u nog even achter met de man die mijn hart stal (voor nu toch).
Want buiten al zijn topkwaliteiten heeft hij HET talent dat een must have is voor een man:
Humor.

Justin Timberlake parodie Beyonce - Vidéo Dailymotion

Ik ga nog even ontregelen en kom volgende week wederom 'geordend' bij u terug.

Cheers,
C.