Omdat ik wel wat nuttigere zaken te doen heb om 19:00.
Omdat alles toch online te lezen is.
Maar, vooral, omdat ik mij kapot erger aan de bangmakerij die daar wordt gepredikt.
'Pas op, we gaan zonder elektriciteit vallen.'
'Pas op, het Ebolavirus kom er aan.'
'Pas op, zonder griepspuit, gaat u doodziek worden'
'Pas op, het is crisis (al 6 jaar aan een stuk, toch wel)'
'Pas op, de indexsprong zorgt voor minder geld'
En sinds vorige week: 'Pas op, de moslimterroristen komen er aan.'
Nu, u gaat mij niet horen verkondigen dat wat er in Parijs is gebeurd, niet vreselijk is.
Natuurlijk is het een verkrachting van onze 'vrije meningsuiting'.
Natuurlijk zijn het gestoorde gekken, die zoiets doen.
Natuurlijk is dit totaal onaanvaardbaar.
Natuurlijk hoort extremisme niet thuis in onze maatschappij.
Toch een paar bedenkingen hier.
(die u mij niet gaat kwalijk nemen, gezien die 'vrije meningsuiting' toch?)
Allemaal heel schoon, zo'n # met JesuisCharlie achter.
Allemaal prachtig, 3 miljoen mensen in de straten van Parijs.
Allemaal de zakdoek boven bij zoveel 'oprechte emotie'.
Allemaal enorm verdraagzaam plotsklaps.
Was het alleen niet in diezelfde stad, nog maar een jaar of 2 geleden, dat er ook een hoop mensen op straat liepen in een anti-homodemonstratie?
Was het niet in december 2014, dat stakers ons eigen land plat gooiden, omdat de democratie der verkiezingen hen plots niet meer zinde?
Gebeuren er niet elke godverdomse dag gruwelpraktijken tegen die 'vrije meningsuiting', waar geen haan naar kraait?
Zoals een Boko Haram?
Of de vele kindhuwelijken in India, just another sad story.
Of de oorlog in Syrië, die al eeuwen duurt.
Of Noord-Korea, waar dictatuur nog een normale zaak is.
Of de kindsoldaten in Afrika, waar we onze ogen voor sluiten.
Of de stenigingen in Afghanistan, waar we niet meer van opkijken.
Of de hondenkwekerijen in Vietman, waar we maar al te graag gaan 'backpacken'.
En zolang we met z'n allen in de rij staan voor goedkope brol, is er ook geen haan die kraait bij de sweatshops in China.
Nochthans allemaal verhalen, die u ook voorgeschoteld krijgt in datzelfde 'Journaal' van 19:00.
Wordt het eens geen tijd dat we durven toegeven dat onze verontwaardiging recht evenredig loopt met het 'not in my back yard' principe?
Plots staan de zotten op nog geen 2 uur treinen van bij ons rond te schieten.
Plots wordt onze 'Westerse Beschaving' bedreigd.
Plots zijn we zelf 'Het Nieuws' geworden.
Plots wordt ons oh zo veilig huisje aangevallen.
Plots is het ineens in Verviers te doen, bij de Walen, begot.
Oei. Paniek. Mobiliseer het leger! Nu!
En dan zeg ik heel droog: 'What are you gonna do about it?'
Misschien wordt het eens tijd om voor onze eigen stoep te keren.
In plaats van commentaar te geven op de buurman.
Vraag u eens af, of u wel vriendelijk bent tegen de kassierster in de supermarkt.
Of u geld geeft aan de bedelaar op de hoek.
Of u lacht als u iemand passeert.
Of u uw hand opsteekt, als iemand u voorlaat in het verkeer.
Of u 'dank u' zegt, gewoon omdat u een dak boven uw hoofd heeft.
Of u een 'goedemorgen' gunt aan de mannen van de vuilnis.
Of u uw handtas niet dichter tegen u aanhoudt, als u een paar donkere tienerjongens ziet aankomen.
Of u niet tegen uw kind roept, als u doodmoe bent.
Of u nooit roddelt over die met haar lelijke tanden.
Of u niet stiekem dat papiertje op de grond gooit.
En als blijkt dat u volledig 'smetvrij' bent, ga dan asap langs bij de Dalai Lama: he needs you.
Want u en ik staan misschien niet met kalasjnikovs rond te schieten.
Neen.
Maar, als u, zoals ik, wel eens meedoet aan onverdraagzaam gedrag, moet u vooral die # met JesuisCharlie laten voor wat het is.
Want ik ben niet Charlie, ik ben Caroline.
En ik geef toe dat ik intolerant kan zijn.
Want ik heb wel iets te zeggen over die fake trut met haar siliconentieten.
Over die lamzak van een staker.
Over die luiaard met z'n uitkering.
Over die linkse salonsocialist, die mijn geld komt 'pikken'.
Over die magere bitch, die 'wel aan de drugs zal zitten'.
Over die roker, wiens chemo ik moet betalen.
Over die dikke nek met z'n witte Porsche.
Over die ordinaire griet met haar te lange gelnagels.
En oh wat ga ik tekeer tegen de camionchauffeur die varkens vervoert.
Tegen die achterlijke Japanners', die de dolfijnen afmaken.
En die 'oerdomme Afrikanen', die de olifanten doodschieten.
En ik zeg ook al wel eens: 'vuile makak'
En 'dikke eikel'.
En 'achterlijk mens'.
En 'gore pedofiel'.
En 'mongolistische priester van een kinderverkrachter.'
En 'geschifte moslimterrorist'.
En 'fokking strandjanet, hoe durft gij die parkeerplaats voor mijn neus in te pikken.'
Ik schiet dan wel geen onschuldige mensen neer met een geweer.
Ik schiet er dagelijks af met woorden.
Daarom ben ik niet heiliger dan de paus.
Daarom ben ik niet Charlie.
Bent u het nog steeds wel?
Ook dit is 'vrije meningsuiting.'
Cheers,
C.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten