Zomerstilte

Eergisteren weeral afscheid moeten nemen.
Al weken aan een stuk, het ene vertrek na het andere.
It's the time of the year. Toch wel.
*
De mamaatje pakt nu haar zakdoek al vast.
Ik durf erom te wedden.
Snif.
*
Als de zomer in de verte verschijnt, loopt mijn überfreund hard weg.
'El television digital', yes man.
Held in alle tijden.
Tv kijken is namelijk 1 van mij favo bezigheden.
Naast slapen, en hangen, en bellen, en chips eten en alé, alles wat geassocieerd wordt met 'marginaal'.
Ge zou het niet zeggen, als ge mij ziet.
Het feit dat ik nog geen 85 kilo weeg, is enkel en alleen aan mijn groot 'discipline-ego' te danken.
Toch, diep in mij schuilt er een Ma Flodder, die eigenlijk 24/7 bovenvermelde occupaties wilt uitvoeren.
Wat al een contradictio in terminis is. Bij deze.
Ah ja, en om mezelf toch een beetje intellectualiteit toe te kennen: lezen, doe ik ook zeer graag.
Indien iemand een job kent, die bestaat uit 1 van die 'bedrijvigheden': I'm your girl!

Zou goed uitkomen, want vanaf nu tot de kinders weer naar school mogen, is het beeldbuis 'huilen met de pet op'.
Elke KEIgoeie serie is afgelopen.
Elk TOPprogramma is finito.
FC de 'Kanmijnrugop-oenen' is daar weer.
*
Nu moogt ge allemaal uw zakdoek boven halen.
*
Weken geleden begon de uittocht al.
Bye, bye: Grey, Private Practice, Astridje, Jani.
Onlangs: Homeland (Au-ma-ghaaad, wat een steengoede serie was me dat. Seizoen 3, pronto!)
Eergisteren: De beste (Sergio * 5 minuten katzwijm*) hobbykok van Vlaanderen.
Ja, mensen, ik keek daar naar.
Ja, mensen ik kom daar voor uit.
Ja, mensen, ik haat Ter Zake.
En neen, niet alleen om de looks van El Herman.
En neen, ook niet omdat ik meega in de kookhype.
Ik kàn weliswaar koken, zeer goed zelfs, doch uno problemo: I don't like it. At all.
Diploma 'restauranthouder' op zak.
Fancy chefmessen in huis, al jaren trouwens, toen dat nog niet 'hip & happening' was.
(Aan alle dieven: denk dus 2 keer na, indien u de ambitie hebt, mijn crib te betreden.)
Snijtechnieken in de hand.
Klopbewegingen in de pols.
Cuissons onder de knie.
Maar het boeit me langs geen kanten, die keuken.
Wel, als ik er naar kan liggen kijken, vanuit mijn zetel, vanonder mijn dekentje.
Verslaving 2, potatoo chips bij de hand.
Zuchtend om al die stress waar die mensen zich instorten.
Tegen de klok in de weer met zalfjes, bloemekes, soufflés, recepturen en andere cinema.
En dat, terwijl Meneer 'Sexy gerechtjes, the Beast' op uw vingers staat te kijken.
Au-ma-ghaaaad, all over again.
Het volgende geheel ter zijde: die griet had moeten winnen en niet die pannekoek.

Bon, het einde is weer in zicht.
Nu heb ik enkel nog Desperate Housewives op vrijdag.
En Modern Family online.
Want ja, een echte verslaafde, laat geen gelegenheid onbenut.
Dus ik kijk ook via de pc, of 'de tablet' zoals men dat tegenwoordig zo keurig zegt.
En dan nog met zo'n bekakt accent.
Ik zeg: 'oepdenaajpat'.
Marginaal, ik heb jullie gewaarschuwd.
'Damages' met de ge-wel-dige Glenn Close heb ik ook 'ielegans' online gezien.
En 'Revenge': oppervlakkig as hell, maar oh zo goed.
Daarnaast, bezit ik ook nog seriekes op DVD, moest de world wide web ineens plat liggen.
Met 'Gossip Girl', gemaakt voor pubers, maar ik kijk ongegeneerd.
En 'Sex & The City', voor de 42ste keer.

Gelukkig bereid ik mij doorheen het jaar voor op deze zomerdip.
Ik werk nog met èn een hdd-schijf, èn een dvd-recorder, èn dus de überfreund 'el television digital'.
Genoeg plaats om allerhande opnames te stockeren.
Kwestie van 'hamstergewijs' deze eenzame periode te kunnen overbruggen.
De afkick moet nog draaglijk blijven.
Hopelijk komt VTM ook dit jaar met 'Celebrity Chef' af.
Koken en BV's in 1 programma.
Wie verzint het toch?

Een andere optie is natuurlijk om eens sociaal te wezen.
Ergo uit mijn hol te kruipen.
Ergo buiten te komen.
Voor alle zekerheid staat mijn agenda dus al volgepropt tot half juli.
Overcompensatie voor het gemis van mijn überfreund.
Volgende week zit ik in Frankrijk met de menselijke überfreunds.
Joepiedepoepie!
Thank God, want dat zijn gewoon 7 dagen overbrugd.
Vanaf dan is het nog maar 2 maanden en half.
And we're counting.

Cheers,
C.

PS: hoe gezellig ik het hier ook vind, volgende week stuur ik mijn kat, die ik niet heb. En Lily kan (nog) niet typen, spijtig genoeg.