Tot de Knightrider in mijn leven kwam.
*
Zij die mij niet moeten, mogen gewoon 'Johnnenbak' zeggen. I couldn't care less. Echt.
Ik rij toch maar efkes met het het equivalent van Beyoncé, maar dan in een auto gegoten, rond.
Wees. Jaloers. Kei. Hard.
*
Mensen denken altijd dat zo'n Mini van binnen even graaf is als van buiten.
Maar dat is dus nul bazaar waar.
Mijn vorig exemplaar was eigenlijk een veredelde go cart. Schoon carrosserie, maar triestig binnenin.
Een beetje zoals veel mensen eigenlijk.
*
Oh, neen, ze heeft weer te veel chili gegeten. Pang, pang. (smiley, kom mensen, het is vrijdag!)
*
Niet dat ik dat erg vond hoor. Al die toeters en bellen in een auto, voor mij hoeft dat niet zo.
Daarom heb ik ook niet de allernieuwste 'smourtfoon', en werk ik op een oude laptop.
Ik ben opgegroeid met alleen een vaste telefoonlijn, remember the nineties??
Toen lukte het ook om af te spreken, hoor, echt wel.
Daarom dat ik perfect mijn gsm uren niet kan bekijken, I'm not that important, you know.
Wat blijkbaar niet voor iedereen geldt, die al eens met mij afspreekt.
Om de 5 botten die telefoon vast pakken om Fakebook te checken. Hashtag zumkotsen.
*
Pang, pang, pang. Oh, ik ben weer en pleine forme.
*
Dus, voor de auto's geldt:
Als het goed, snel en vinnig rijdt en ergens muziek uit laat komen, ben ik al berecontent.
Bleutooth, parkeersensoren, boordcomputer, airco, gps en heel 'den hannekesnest', ik kende het niet.
Zo'n mottige tomtom weigerde ik ook aan te schaffen.
Als iemand het linkerrijvak verspert, word ik ambetant.
Als ik zie dat die mens ook nog eens zo'n gatlelijk, amateuristisch tomtomspel tegen z'n raam heeft plakken, krijg ik er nog buikkrampen bij.
Dat is zoals vrouwen met nacré-paarse gelnagels EN ineens ziet ge dat er ene vinger nog glitters heeft ook. (met dank aan hem om eindelijk eens duidelijk te zeggen hoe stijlloos zulke handen zijn)
Dit weeral terzijde. Ergo, als het geen stijl heeft, moet ik het niet hebben.
En, ik zal u eens iets zeggen: ik geraakte dus overal, zonder al die snufjes. Op tijd weliswaar. Wat van 90 % van de bevolking met al die cinema wél in hun auto, niet kan gezegd worden.
Eniweej. Sinds 4 weken dus: full option on the road.
Met bleutooth, fancy geluidsweergave, geruisloze knoppen, flinkerende ledlichtjes, automatische airco, allerhande onnodige gadgets en een gps.
Vanaf nu zou ik zonder Google maps, telefoon, of andere hulplijnen op mijn bestemming arriveren.
Goe gelachen.
Sinds die vrouwenstem mij zegt hoe ik moet rijden, heb ik nog nooit zoveel omwegen gemaakt.
Om nog maar te zwijgen over de aantal keren dat ik te laat ben gekomen.
Global Positioning System?
Gegarandeerd Parcours Slecht, zeg ik dan.
Over een belachelijke uitvinding gesproken.
Naar de Prins in Brussel, stuurt ze mij langs Sint-Jans-Molenbeek.
U weet wel, daar waar iedereen zijn auto in het midden van de straat parkeert en de rest blokkeert.
De vuilnis wordt opgehaald om 19u 's avonds, putteke spits en alles stilstaat, altijd, zonder dat er verkeer is.
Ik zeg u maar. Niemand rijdt vrijwillig Brussel in langs daar.
Tweede poging was met de God, afgelopen weekend, naar het Constant Van der Stockstadion.
Wat ze al niet kende, dat wil ik nog door de vingers zien.
Maar dat ze mij, of all people, langs de veemarkt/slachthuis/horrorstraat van die gemeente stuurt, vergeef ik haar nooit, jamais, never.
Om maar te zeggen: wij zijn zo lui en rekenen op technologie om alles op te lossen, dat we er op de koop toe dom van worden.
Ik wéét hoe ik naar het stadion van Anderlecht moet rijden, begot, de God en ik doen dat al 3 jaar.
Ik weet blindelings hoe ik naar de Prins moet rijden, en alle cafés en etablissementen, waar wij daar dan rondhangen.
Conclusie: er is plaats voor maar 1 vrouw in de Knightrider: en dat ben ik, ja.
Of zoals de God het zondag zei: 'Mevrouwtje, zwijg toch gewoon, ge weet er niks van.'
Nu, eerlijk is eerlijk.
Door haar vreselijke omweg, zijn we wel aan de andere kant van het stadion terecht gekomen.
Waar het vele rustiger en veiliger parkeren bleek en en plus bijna naast de oprit van de autostrade was.
Dat hadden we wel goed gedaan, vonden we zelf.
Waar dat is vertel ik u niet. Dat is het geheim van de God en zijn Meter, nu.
En vermits dat ventje nu al slimmer is dan mij, onthoudt hij de straatnaam wel in mijn plaats.
Als ge chance hebt, en ge leert hem kennen, vertelt hij u ook ineens waar de Grote Beer ligt.
Dat is pas een GPS: God Primeert Steeds
Daar kan geen Knightrider tegen op.
Daar kan gewoon niets tegen op.
Pang, pang in mijn hart.
Cheers,
C.
PS: voor zij die zich het volgende afvragen: 'Oewistmejuwenditoks?':
Ik heb nog nooit zo goed gegeten, heb mij nog nooit zo goed gevoeld, ik stroom over van energie en ben nog scherper dan anders.
Pang, pang, pang.
Ah, ja, en tussendoor loop ik gestaag verder richting 12 km, met 2,5 kilo minder aan mijn lijf.
Haat. Mij. Maar. Kei. Hard.
Pang, pang, pang, pang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten