Snoof ik de fijne energie van Londen met volle teugen op.
Kreeg ik een brief van hen om mij te bedanken.
En ook mijn adoptiehond uit Thailand liet van zich horen.
Speelden Lily en ik in de sneeuw.
Dronken de Prins en ik cava's in 't Stad.
Mochten Lily en ik naar een etentje bij de Pussy gaan, met nog een hoop sympathiek volk.
Haalde ik deze uit mijn brievenbus. Als die man eindelijk een boek schrijft, moet je er direct bij zijn.
Kwamen de godenkinderen logeren.
Waren de boys en ik hierbij. Ik kan u verzekeren, Jan Kooijman is in het echt nog knapper.
Kocht ik een nieuwe auto. Jawel.
Vierde ik mijn ex zijn verjaardag. Samen met heel zijn geweldige familie in een geweldig café.
Werd ik very happy van dit.
Zag ik één van de grootste, maar tegelijk ook meest bescheiden bands, een topconcert geven, op tv.
Huilde ik mee met haar.
Gingen de boys en ik naar de film. Ik lachte mij een ongeluk.
Het afgelopen jaar:
Begon met een 'bang'.
Zal ook eindigen met een 'bang'.
Werd ik ontslagen, omdat sommige mensen het normaal vinden een paar miljoen te stelen.
Mocht ik hierdoor op visite bij de Federale Politie. Voor die paar miljoen, niet het ontslag, of course.
Was ik dolgelukkig in New York.
Sloeg de bliksem een paar keer in. Bij heldere hemel nog wel.
Desondanks behield ik mijn evenwicht, althans nadat ik terug rechtstond.
Nam ik mentaal afscheid van een paar mensen.
Bande ik energievreters.
Schold ik erop los, in de kleine ruimte van mijn auto.
Bleef iedereen rondom mij gezond en wel.
Bood ik oprecht mijn excuses aan.
Leerde ik dat wat 'not an option' is, een mens gewoon ook overleeft.
Kwam Lily bij mij wonen, hierdoor ontdooide mijn hart.
Was Parijs een fijne afwisseling.
Daverde de grond meermaals onder mijn voeten.
Liet ik een nieuwe tattoo zetten.
Verwaarloosde ik jullie een beetje.
Werden vriendschappen voorzichtig hernieuwd. Anderen werden beëindigd.
Ergerde ik mij minder dan in twintig dertien.
Lachte ik luid en veel.
Stapte ik een nieuwe werkomgeving in met heel fijne mensen.
Huilde ik onbedaard.
Brak mijn hart meermaals.
Zag ik hem en hem. Twee uitersten, twee rasartiesten, twee keer 'kiekenboebelen'.
Las ik legio geweldige boeken.
Leerde ik grenzen trekken.
Had ik minder nood aan bevestiging.
Nam ik de dingen niet meer persoonlijk.
Ondervond ik frequent good karma.
Vocht ik nog meer in mijn eigen kleine wereldje voor de dieren.
Leerde ik een paar nieuwe, geweldige mensen kennen.
Werd de band tussen zij, die er al even zijn, alleen maar hechter.
Enzovoor, enzoverder.
De komende maand:
Trek ik met mijn hondendochter naar zee. En ik kijk daar vreselijk hard naar uit.
Ga ik voor een full detox. Omdat van 'alles' naar 'niets', toch makkelijker gaat dan naar 'beetje'.
Begin ik te trainen voor de uitdaging van het jaar.
Zie ik mijn oude BFF terug. What a joy it is.
Het komende jaar:
Zal ik terug naar New York gaan, ik weet nog niet wanneer, maar misschien dan wel.
Verkoop ik waarschijnlijk de casa.
Loop ik mijn eerste doel hier.
Ga ik mijn lichaam nog gezonder maken.
Wil ik Berlijn doen. En Amsterdam.
Zing ik live met hem mee.
Begin ik terug te koken. Zoals ik ben opgeleid. Zoals het hoort.
Wil ik nog minder bezig zijn met conform de norm.
Hoop ik mij nog minder te ergeren dan in twintig veertien.
Ga ik er nog steeds op los schelden, in de kleine ruimte van mijn auto.
Zal ik blijven dromen.
Huil ik waarschijnlijk nog even hard.
Lach ik zeker en vast, luider en meer dan ooit.
Bots ik misschien wel op 'the one'. Waar iedereen al lang de hoop voor heeft opgegeven.
Misschien ook weer niet.
Probeer ik mijn huidige staat van 'balans' in stand te houden.
Enzovoort, enzoverder.
Wat mij bijblijft van de afgelopen 365 dagen, zijn niet de tegenslagen.
Zelfs de topmomenten beschouw ik niet als belangrijkste herinnering.
Mijn Camino leerde mij 4 jaar geleden al, dat de mooiste weg, de ene keer stijgt en dan weer daalt.
Good & bad, ik neem het er allemaal bij. Niet altijd met de glimlach, maar wel zonder gemok.
Niet omdat je 'alles moet omarmen'. God no, laat al die flauwe en fletse quotes for once, p-e-lease.
Cruciaal voor mij is, dat ik ondertussen wéét wat mijn core is.
Dàt wat mij voortduwt, en mijn bestaan zin geeft.
Waarvoor ik hier rondloop, my purpose in life.
Velen denken dat dat met success, status, ego, materie en geld te maken heeft. En ik lang met hen.
Maar dat alles is a 'shitload of bullshit'.
Wel heeft het te maken met gelukkig zijn, met tevreden zijn.
Mijn hart gaat nog steeds uit naar elke weerloos dier op deze planeet. Daar ligt mijn kern, mijn vuur.
Ik zal blijven opkomen voor hen.
De honden in Thailand en Spanje, de walvissen in Canada, de olifanten in Indonesië, de tijgers in Afrika, de dolfijnen in Japan, noem al op.
Maandelijks geef ik nog steeds aan hen. Ondanks mijn pittige vaste kosten.
Ondanks mijn, volgens sommigen problematisch, spendeergedrag.
Omdat zij het meer nodig hebben, dan ik.
Dàt onthoud ik vooral van twintig veertien.
Het draait nooit om geld.
Het draait om prioriteiten.
Het draait om 'doing good, while doing well'.
Het draait om mededogen.
Dat weet Meneer Kundera al lang.
Voor wie denkt dat ik echt wel soft aan het worden ben: don't get your hopes up.
Deze is voor jullie:
A happy, loving & cruelty-free twintig vijftien, modderfokkers!
Cheers,
C.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten