En omdat ik er nog maar 27 ben geworden, geldt voor hem 31.
4 jaar verschil in leeftijd.
Dag en nacht in karakter.
Hij, goedlachs.
Ik, contemplerend.
Hij, van goud.
Ik, van controverse.
Hij, vriend van alleman.
Ik, schenenschopper.
Hij, content en tevreden.
Ik, zoekend en gravend.
Hij, gaat dit al 'too much' vinden.
Ik, kan het niet laten.
Hij, pretentieloos.
Ik, aanmatigend.
Hij, diplomatisch.
Ik, vrank.
Hij, een goede huisvader.
Ik, one big spending machine.
Hij, zonnekind.
Ik, drama-queen.
But don't be fooled.
Hij en ik zijn veel meer dan andere karakters.
Wij zijn uniek.
Zonder klef gedoe, kaartjes, gejengel, 'I love you's' en geknuffel.
Wij spreken gewoon dezelfde taal. Zo simpel is het.
Wij verstaan mekaar.
Wat hij ook zegt, ik volg hem blindelings.
Welke wenkbrauw-fronsende actie ik ook onderneem, hij veroordeelt mij nooit.
En ik hoor aan zijn stem wat ik moet weten.
Ik mag zijn wie ik ben, met al mijn blutsen en builen.
Hij heeft een patent op mijn luisterend oor.
Ik gun hem alles.
En hij mij.
Onbegrijpelijk dat andere families elkaar de ogen uitkrabben.
Waar iedereen op een bepaald moment, een klets van mij kan verwachten.
Is hij de uitzondering op de regel.
Wij zijn zoals een broer en zus horen te zijn.
Inseparable.
Voor hem ga ik door een vuur.
Figuurlijk.
Maar ook letterlijk.
Zo gaat dat nu eenmaal bij helden.
Cheers,
C.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten