Irreplaceable.

Mensen durven mij wel eens vragen of ik nu 'echtigentechtig' zo gelukkig ben, als ik hier schrijf.
Toch wel, jom.
Sinds mijn glas halfvol is, in plaats van andersom, gaat het allemaal een pak makkelijker.
En dat bevestigt mijn overtuiging: wat je uitstraalt, krijg je terug.
Niet dat er geen conflicten meer zijn, dat zou gelogen zijn.
Wel een heel pak minder dan jaren geleden.
Wat gevoelig blijft zijn mijn 'hoog in het vaandel gedragen waarden'.
Zoals daar zijn: eerlijkheid, respect, communicatie en trouw.
Als je die bezoedelt, dan is het kot te klein.
Dan kan het zijn dat 'The Army El Blondie' wakker wordt.
Ook hyper-gevoelig, is La Familia.
En daar tel ik 'my best of friends' ook bij.
Als je die ambeteert, is het kot onbestaand.
Dan kan het zijn dat 'Caroline, El wicked Tiger-Witch' wakker wordt.

Zo was daar ooit een dame, die over de voet van de mamaatje reed.
Die auto heeft de mep van zijn leven gekregen.
En de bestuurdster haar oren tuiten nog steeds.
Maakt mij dan geen fok uit, wat 'de mensen' zeggen.
Just don't.
Zo was daar vorig jaar, een persoon, die dacht dat ik als een opgerookte peuk kon uitgetrapt worden.
Om geen slapende advocaten wakker te maken, ga ik niet in detail treden.
Maar de rotte appel, die ik daar heb bezorgd heeft de maag behoorlijk overhoop gehaald.
Ik hou van 'peis en vree' en ik geloof allesbehalve in 'oog om oog, tand om tand'.
Maar dat geeft je nog niet het recht om met mijn spreekwoordelijke 'piepen' te spelen.
Just don't.

Nu onlangs kwam 'het geschil' weer aan mijn deur kloppen.
Behoorlijk hard zelfs, if I may say.
Totaal onverwacht.
In een vriendschap dan nog wel.
Een dierbare en lange relatie.
Ach, in elk goed huwelijk kan het al eens stormen. Niet?
Dacht ik ook.
Tot de verwijten kwamen.
Totaal onverwacht.
Tot mijn achillespees werd geraakt.
Totaal onverwacht.
En daar wringt het schoentje.
Dat spelletje speel ik niet meer.
Too much, too little, too late.

Nu ben ik allesbehalve Miss Perfect, verre van zelfs.
Maar als je mij als vriendin hebt, zit je op rozen.
Sorry, maar dat is zo.
Mij kan je bellen, en ik zal met je praten.
Urenlang, als het moet.
Ik zal vragen stellen.
En luisteren.
Ik zal onthouden.
En raad geven.
Ik zal gefocust zijn.
En niet afdwalen.
Ik zal met jou bezig zijn.
En niet met mezelf.
Ik doe niet aan 'chit chat'.
'Koetjes en kalfjes' staan niet in mijn woordenboek.
Ik graaf. Ik delf. Ik duw. Ik pep op. Ik troost.
Telkens weer.

In de tijd van het halflege glas, bleef ik de therapeut spelen.
Over and over again.
Al dat geklaag, gezeur, gejammer, gemelk, en getreur kon gratis en voor niks voor mijn deur gekieperd worden.
Zo dacht ik, iedereen heel dicht bij mij te houden.
Sorry, to break up your dreams: those days are over.
Sommige mensen kan je niet voor eeuwig bij je houden.
Af en toe, gaat zelfs het beste huwelijk stuk.
Tot de dood ons scheidt, is dikke zever.

Hoe triest mijn hart het ook vindt.
Hoe verdwaasd mijn ratio ook kijkt.
De scheiding wordt ingezet.

* I hope you enjoyed Beyonce and she was worth all of this.*

Cheers,
C.