Daarom krijgt u vandaag nog eens een rondje tenentrappen.
Omdat het hier al een tijdje veel te serieus is.
Omdat het echt strontweer is.
En, omdat u toch niets beters te doen hebt, geef maar toe.
Eigenlijk was ik van plan om het over het event te hebben, waar ik dit weekende mijn stiletto's neerplantte.
Meer bepaald over een aantal 'oude bekendes' (lees oude pseudovrienden), die ik daar na 20 jaar (hell yeah), nog eens tegen het lijf botste.
Specifieker, over hoe hun kinderachtige gedrag geen haar is veranderd.
Ik wou dat ik dat ook over hun rimpelloze gezicht kon zeggen. Auw.
Mor, mor, mor, mor.
Als er iets is, dat ik dit jaar heb geleerd, dan is het: tijd brengt nuance.
Volgende week ga ik evalueren of het nog een 'waardig' verhaal is.
Iets om naar uit te kijken, zou ik zo zeggen.
Zeker voor zij, die zich gaan aangesproken voelen.
Haal de Caroline-voodoo popjes al maar boven.
Anieweej.
Heute ga ik een ander event 'bashen'.
Eentje waar ik, jammer en raar genoeg, niet aanwezig was.
Namelijk: de premiere van The Loft.
U weet wel, Loft maar dan met 'the' voor.
Over de film ga ik het niet hebben, wegens niet gezien.
Weliswaar in het Nederlands, in lang vervlogen tijden.
Toen was ik onder de indruk en nog steeds lijkt Erik Van Looy een aangename mens.
Maar het is dus niet dat ik hem ook effectief ken.
Daarom was ik niet uitgenodigd.
Kwestie van een beetje deftige kleren te hebben gehad, hadden ze dat beter wel gedaan.
Shame on them.
Wie was daar wel: de 'crème de la crème van onze BV's'. Wat al een overstatement an sich is.
Maar kom.
Vooral de Woestijnvis-familie, die meestal niet hoog scoren op fashiongebied.
Onder het motto: 'hoe vuiler de schoenen, hoe cooler ik ben', proberen ze elkaar de loef af te steken.
Over and over and over again.
Nu, en ik val in herhaling, ik weet het: verdienen die mannen nu echt niet genoeg om zich eens deftig aan te kleden op zulke bijeenkomsten?
'Euhm, miss Eco-Showtrut, is al dat uiterlijk vertoon echt nodig?' hoor ik jullie al denken.
'Er zijn wel belangrijkere zaken, hé, zoals Ebola, en ISS, en onze Rechtse Regering'.
Daar ben ik het nu eens volmondig mee eens. Dahaddeniverwagté.
Een klein beetje verstrooing van al die gruwel, mag wel eens. Niet waar.
*grote knipoog*
Toch een kleine kanttekening: 'waarom dan al dat getoeter en geblaas en ge-rode loper'.
'Loteutdan', vind ik persoonlijk.
In ieder geval, zoals bij het Gala van de Gouden Schoen. Of de Sporpersoonlijkheid van het Jaar.
Of de Nacht van de Televisiesterren. Onze sterren hebben mij niet teleurgesteld.
The Fashionpolice had al zijn manschappen nodig en was dan nog onderbemand.
Van opkleden hebben ze nul bazaar verstand, onze Vlaamsche sterren.
Of het is lelijk. Of het is vulgair. Of het komt recht uit de rayon 'tuin en hobbykledij'. Of het is 'ik gooi er ne Chanel 2.55 op, dan zal het wel trendy zijn.
Not.
Heel af en toe heb je van die 'volhouders', de tegendraadse uitzondering, zoals Lynn Wesenbeek. Op die manier ouder worden, brengt bij mij alleen de opmerking: 'waar moet ik daarvoor tekenen'.
Veerle Baetens slaat niet altijd de bal juist, maar begrijpt tenminste wel het woordje 'dresscode'.
Valerie De Boosere en echgenoot, zijn meesal ook 'en vogue'. Maar die zijn niet zo BV-geil en komen enkel per uitzondering naar buiten.
En dan is mijn lijst al uitgeput.
Toppers deze keer waren:
Katja Retsin. Opgelucht, dat ik nog nooit de moeite heb genomen om naar 1 van haar kledingwinkels te rijden. Dàt is mijn gevoel als ik haar outfits zie, telkens weer.
Ella Leyers. Echt meisje, je hebt een bloedmooi lijf en je bent nog piepjong, maar zelfs dàn is dit echt too much information.
BV's van het 5e knoopsgat. Nogmaals het bewijs: money doesn't buy you class.
Joy Anna Thielemans. Tegenwoordig geldt als norm: als JAT er is, is exclusief geen optie meer. Overal is dat kind te zien. Zij die een boek schreef met daarin het hoodstuk 'wanneer zou je mij willen zijn?'
Op haar 22. Ik zweer het u.
Op die leeftijd, wilde ik mezelf niet zijn, laat staan een ander, laat staan JAT. Het antwoord op dat hoofdstuk is dan ook: nooit, jamais, nimmer, never.
Sandy, Sandy, Sandy, Sandy, tsssss.
De rest maakt mij alleen nog maar misselijker.
El regel de la Flamande is gewoon: als je de rode loper niet skipt, ben je de foto waarschijnlijk niet waard.
Waar, oh waar, is Jani op zulke momenten?
Waarschijnlijk te bang om zich naast al die wansmaak te vertonen, is het enigste waar ik kan opkomen.
Hij heeft namelijk al mensen met minder sterallures en meer smaak in zijn programma gerestyled.
'BV zoekt Jani' lijkt mij een format waar ze daar bij Vijf eens aan de slag kunnen gaan.
Hij was beter wel gekomen.
Met zijn oogverblindende Alexandra.
Daarmee had ik al de rest kunnen vergeven.
Weinigen hebben zoveel instant stijl.
Maar ja, die mens is ondertussen gaan lopen naar Hollywood.
I rest my case.
Teuteuteuteuteteut, vooraleer ge commentaar begint te geven:
Cheers,
C.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten